MoMA ToDAY
Onze tweede regendag.....het was vanmorgen al meteen duidelijk dat weniet op eendroog uurtjehoefden te rekenenen het is zelfs bijna niet te geloven dat het weerbericht er hardnekkig beweert dat de zon morgen weer tevoorschijn komt.
We besluiten er een museumdag van te maken en vertrekken richting MoMA, ondertussen wat sjieke winkels induikend op zoek naar Bri's favoriete luchtje, dat helaas ook hier uit de handel lijkt te zijn genomen...dat moeten we nog maar eens googelen.
Naarmate de tijd verstrijkt, begint het steeds natter te worden en we zijn blij als we het museum eindelijk bereiken. Eenmaal binnen is het leed gauw geleden en verliezen we ons in al het moois wat er hangt. We gaan nogal gauw onze eigen weg en komen mekaar onderwegregelmatig tegen. Het was echt super indrukwekkend allemaal en we komen met mooie foto's terug.
O ja, en er was ook een tentje met koken als kunst! Een heuse Oosterse maaltijd, verzorgd en opgeschept door een knappe vent uit Bangladesh. Echt super leuk en bijzonder lekker...en... bij de prijs in begrepen! Ook een kunstwerk dat bestond uit snoepjes in zilverpapier, waar je er eentje van mocht pakken. Geweldig, dat soort interactieve kunst! (Die term heb ik van Bri gejat...)
Buiten is het nog steeds nat, maar we moeten op zoek naar een eettentje, en dat wordt Café Metro tegenover het Radio City. Bri weet hoe je heerlijke pastagerechten kan samenstellenom ter plekke op telaten warmen. Het was dan ook smullen geblazen en een we hebben aardig wat afgekletst.
Omdat het zo regent, besluiten we maar een siesta te houden om onze moede voeten wat rust te geven en wat foto's uit te wisselen. En dan vanavond is het op naar Alan Rickman in Seminar. Weer zo'n heerlijk gek theater.
Het stuk is leuk. Er wordt heel veel en heel snel gepraat, maar dat was ook de opzet van het stuk. Schrijvers die zich in de verkeerde woorden verliezen. Uiteindelijk neemt het plot een aparte wending en het eindigt toch wel verassend. Ik had heel stiekem een paar foto's geschoten tijdens het stuk, maar helaas heb ik te hoog gemikt en stonden alleen de toneellampen er op. Zo jammer, want ik had natuurlijk Rickman er op willen zetten en het decor was ook fleurig.
Wel nog een gelukt shot van het sluitend decor, opgenomen na het applaus, maar ja, wel zonder acteurs.
Daarbaduiken we de eerste de beste eettent binnen, een soort steakhouse, uiteraard al helemaal in kerstsfeer. De maaltijd is van Amerikaanse proporties, maar prima te eten. Ondertussen moeten we vaststellen dat het nog steeds natter en natter wordt....we reppen ons naar de metrohalte, waar we smalle deuren in een glazen wand door moeten om naar binnen te kunnen.
Ik besluit met plu zijwaarts meteen naar binnen te stormen en prik een wicht dat voor de ingang staat te mediteren zowat de ogen uit (ga dan ergens anders staan, muts!). Bri besluit de storm te trotseren en wil eerst haar plu inklappen ...tot groot ongenoegen van de man die achter haar naar binnen dacht te duiken...maar..., hij wist haar wel te vertellen dat het regende (geez, lady, it's raining!), dat vond ik wel aardig van de man!
Het laatste stukje naar het hotel heeft mijn plu het leven gekost, maar gelukkig is Bri d'r nieuwe pluutje heel gebleven, want haar vorige had het vanmorgen al opgegeven...
Zo, en nu is het dromen van goed uitgeruste mannen....maar dat is een ander verhaal, en dat vertel ik niet...
Rainy Day
Ik haak even in met wat foto's en een verhaaltje van dag 2.
Na een lekker ontbijtje op weg naar Ellis Island. Tot mijn grote schaamte moet ik bekennen dat ik hier in al die jaren NY nog nooit geweest ben. Het is helaas wat minder weer vandaag, maar in de ochtend gelukkig nog droog, dus we kunnen buiten op het dek zitten en genieten van het uitzicht en de meeuwen die met de boot meevliegen.
Ellis Island is indrukwekkend en boeit ons dusdanig dat we wanneer we buiten staan pas beseffen er maar liefst 3,5 uur rondgelopen hebben. Inmiddels is geheel Manhattan verdwenen in een dichte mist en begint het te regenen., jammer, maar het is niet anders.
Vanwege de regen hebben we geen zin om lang naar een lunchplekje te zoeken dus duiken we de eerste de beste vage tent binnen. Het blijkt een koshere Joodse tent met placemats met een soort kreet van help ons de winter door. Nou ja, het was niet te eten, maar goed de magen zijn weer gevuld op naar Century21!
Gelukkig heb ik de verleidingen hier aardig weerstaan (Marian lijkt immuun) en heb ik alleen wat kleine dingetjes gekocht. Helaas voor mij ging ongeveer bij iedere stap in de winkel wel een alarm af als ik langsliep, dus 5 x mijn zakje geopend en gecontroleerd, pfff. De bewaker grapte na de zoveelste keer, het ligt niet aan het zakje, u bent het.
We hadden voor 19.00 uur entree voor het 911 memorial en na wat controles stonden we dan ineens op De plek! Het geeft een vreemd onbehagelijk gevoel om over het terrein te lopen wat nu netjes en strak is, het monument is indrukwekkend, het stromende water en al de namen van de slachtoffers in de randen. En dan is daar ook ineens het glazen gebouw waarbinnen nog een paar rest pilaren van 1 van de oorspronkelijke Twintowers, ik kreeg er de rillingen van.
We zijn moe en besluiten met de metro naar Chinatown te gaan en daar iets te gaan eten. We belanden in een Japans restaurant op een verdieping en zijn de enige gasten. Volgens de serveerster komen de meeste gasten nog, nou nee, we blijven de enige gasten en zitten er met de eigenaar die al slurpend zijn voedsel naar binnen werkt. Maar wonder boven wonder smaakt het eten uitstekend, gaat de uitgeslurpte eigenaar aan het werk en is de Sake voor herhaling vatbaar. Op naar een nieuwe dag in het fantastische NY!
A Rainy Day Too
Vandaag regent het...het giet niet, maar toch..
We starten rustig op met een ontbijt in het hotel en krijgen er een gratis sauna bij. Wat een hitte daar, zeg! De dag vraagt om indoor activiteiten en dus overtuig ik Bri van de noodzaak van een bezoek aan Ellis Island. We zijn er niet echt vroeg, maar er is absoluut geen rij en we besluiten zelfs op het open dek te gaan zitten, waar we worden vergezeld door meeuwen. Mooi gezicht! Ik denk dat ik er later een filmpje van bij plaats.
Ellis Island is indrukwekkend. Al die oude foto's en ook filmopnames van lang vervlogen tijden. Als we weer bij de boot staan, merken we tot onze verbazing dat het al half drie is...zo, hebben we er zo'n vier uur doorgebracht.
Eenmaal in Manhattan zoeken we een eettentje uit...de keus op korte termijn was een Mac of een kosher tentje in een kelder...en heel avontuurlijk besluiten we voor die tweede te gaan. Wat een raar tentje. Elk gerecht waar we naar keken werd meteen toegelicht. Het was een beetje achenebbisj allemaal, maar weggaan leek geen optie meer, het eten was al zo goed als opgeschept. Pasta met kaas en saus, moet goed gaan, zou je zeggen, maar het was zeker geen haute cuisine! Afijn, het vulde wel onze hongerige magen.
Toen even naar de Starbucks, want die fix had Bri nog niet gehad, hier.
Daarnazouden we naar het oplichten van een kerstboom bij Wall Street gaan, maar de regen werd werd heftiger, dus dan maar Century 21 binnen. Bri heeft er lekker geshopt, ik word ibbel in dat soort winkels en ben uiteindelijk toch even naar Wall Street gelopen, waar het aansteken letterlijk in het water was gevallen en de boel alweer afgebroken werd. Er was amper publiek geweest, volgens mij, en de boom ook niet super indrukwekkend. Ik ben nog op zoek gegaan naar de stier, ik dacht, die is vast mooi met die natte gloed en de lichtjes, maar ik heb het dier niet kunnen vinden....
En het werd tijd voor ons bezoek aan het 9/11 Memorial....de weg er naar toe is nogal een doolhof, maar eenmaal daar wordt al gauw duidelijk dat dit een schitterende plek gaat worden. Vooral op een zomeravond zal het mooi zijn. Echt super indrukwekkend. Ik heb ook nog wat filmpjes gemaakt en ben benieuwd of die het geluid van stromend water goed overbrengen. De watervallen waren echt heel apart. Er blijkt ook nog een stuk oorspronkelijk gebouw te staan....dat was wel kippevel, moet ik zeggen....
Bri heeft vanmorgen een zweepslag gekregen en hoewel het lopen aardig is gelukt, was het nu wel op. Dus we besloten dat ons restaurant voor vanavond op de route naar huis moest zijn en besloten in Canal Street uit te stappen en een stukje richting China Town te lopen. We passeerden wat groezelige tentjes en stuitten plots op een Japans restaurantje op een 1e verdieping....alleen, er zat helemaal niemand! Terwijl het toch al 8 uur was....Maar, de serveerster wist ons te vertellen dat ‘ze nog moesten komen'.
LOL...het waren trouwens allemaal Chinezen, maar erg aardig en het eten was heerlijk. De sake trouwens ook! Er is nog 1 iemand voor een take-away langskomen, maar verder hadden we het restaurant voor ons zelf. Nu ja, ze moesten nog komen...we hebben wel vreselijk gelachen, zeker toen we min of meer naar buiten werden gebonjourd en ze volgens mij de boel af wilden sluiten....
Ze waren trouwens absoluut niet duur, dus krijgen straks een goede review op Trip!
Zeer melig van de heerlijke sake vervolgden we onze metrorit naar het hotel, onze medereizigers betichtend van allerlei tikken en neigingen tot op zoek zijn naar een kamertje in ‘One Flew over the Cuckoo's Nest'....Eigenlijk denk ik dat wij ook geen al te beste indruk hebben gemaakt...maar ach, we zitten nu wel lekker rozig nog wat te typen en gaan straks lekker pitten.
Window Shoppen
Vandaag om zes uur wakker, da's toch alweer een uur later. Eerst maar eens van kamer wisselen. Van een King Room naar een 1 bedroom suite, wat inhoudt dat we allebei een eigen ruimte hebben met de badkamer ertussen. Echt een prima deal!
Ik besluit om allereerst maar eens op spijkerbroekenjacht te gaan, in een winkel waar ik 2,5 jaar terug ook goed geslaagd ben. Ik dacht, ik ben wat afgevallen, ik kan een maatje kleiner aan. De man in de winkel schat me in en we komen op een passende spijkerbroek uit...(alhoewel, een hoge broek wordt nog steeds vertaald in een broek met de riem onder de billen...meneer, daar kan ik echt niet meer mee weg komen, hoor!). Maar zoals gezegd, we hebben een passende gevonden...'veel beter dan de broek waar u in gekomen bent!'
Nou, nader onderzoek wees uit dat het exact dezelfde broek was....*zucht*....nog een maatje kleiner geprobeerd, maar daar lubberde mijn buik boven uit, dus dan maar wat wijdere pijpen.
Liever oversized dan te krap, is mijn motto.
Wat rond gelopen tussen leuke etalages, gebouwen, mooie mensen. Ook het Chrysler in geweest. Ik liep plots op een plek waar ik echt schitterend zicht had op het pand en alle details goed kon bekijken. Toen naar binnen, het is een kantoorgebouw en de hal is gewoon toegankelijk, maar verder kom je niet. Allemaal Art Deco, dus voor mij weer genieten. Echt even de tijd voor genomen.
Na een kop koffie in the Food Court van Grand Central weer op naar mijn geliefde park voor een zalige en gezonde lunch, om daarna Kinokunya weer eens te plunderen, een Japanse boekwinkel met allerlei hebbedingen, het ene nog mooier dan het ander.
Toen terug naar het hotel, Bri komt in de middag aan en voor mij een uitstekend excuus om een siesta te houden. Jonge, wat loop je toch veel af, hier!
Na wat vertraging vanaf Newark komt Brigitta aan, zo fief als een hoentje, en we gaan weer de stad in. Ik had haar iets moois willen laten zien wat ik vanmorgen tegen was gekomen, maar we schoten een halte voorbij en kwamen meteen in Grand Central uit, waar we op ons gemak de prachtige stalletjes voor de feestdagen zijn langs gelopen, al dromend hoe het zou zijn daar een zaakje te bemannen. Meest handgemaakte spullen en alles heel fleurig.
En weer op naar Bryant Park, met een maaltijd van Pax. En uitzicht op de ijsbaan...echt genieten. We ronden de avond af met een wijntje bij een open haardvuur en obers in een dikke winterjas. Heel apart en super gezellig.
Daarna Moet Bri van mij nog even naar het damestoilet aldaar, want die is de moeite waard, en dan wij aanvaarden onze terugtocht naar het hotel, allebei een beetje tipsie en een tikkie moe. We zitten zo te kletsen, dat we bijna vergeten uit te stappen.
Oh ja, en we hebben besloten dat we een appartement gaan huren, hier, er staan een aantal leeg, en zoals Bri al zei: ‘Ik ben niet zo veeleisend, ik hoef niet per se in Manhattan te wonen.... ' LOL...maar wel een River view....morgen eens zoeken wat die flatjes doen per maand....maar voor nu, eerst maar wat verder dromen.
Oh ja, en we hebben een flah mob meegemaakt!
http://flash-mob.meetup.com/cities/us/ny/new_york/
Ik denk niet van Improv, want die doen meestal iets ludieker, maar toch onwijs leuke en een vervulling van een wens!
In eens ging een hele grote groep mensen in de hal van Grand Central stil staan en naar een punt kijken....zelf heb ik het begin gemist, maar het was zo onwerkelijk, dat je vanzelf ook gaat staan turen...er stond nog een bord met info over een nieuwe Apple storen, maar daar stonden de mensen te ver voor uit elkaar...en net toen wij dachten, kom, we gaan verder...deed die hele groep dat ook en liepen plots allemaal weg...zo gaaf om te zien!
Een Studiedag.
Vroeg op voor het laatste leerwerk...zeer niet nuttig..maar ach, de biologische wekker was toch al af gegaan...
Trouwens, ik heb gemerkt dat het Chrysler het enige gebouw is dat tot het daglicht verlicht blijft...de rest dooft ergens halverwege de nacht uit...
Om zeven uur heb ik een schandalig groot ontbijt gehaald en daar tot 10 uur van genoten.
Het is schitterend weer en op het terrein van de universiteit (over de teleurstelling van tussen al die grandeur te lopen en dan 3 hoog achter geplant te worden, daar heb ik het vorig jaar al over gehad) scharrelden allerlei brutale eekhoorns.:
De test was pittig. Voorheen bestond het uit 3 delen, maar nu zijn de eerste 2 onderdelen samengesmolten tot een bijna 2 uur durende sessie, en ik merk dat ik niet zo lang geconcentreerd kan blijven. Schuin naast mij was een Aziatisch meisje al na 3 kwartier klaar...en dan ga ik me af zitten vragen of ze het nou heel goed of heel slecht gedaan heeft. Kom op zeg, bij je eigen tekst blijven....staren...goh, als ze het nou heel goed heeft gedaan, kan ik misschien antwoord 1 afkijken, want die wist ik niet. Kom nou, ga nou verder lezen. Ja, okee....Wacht eens, zijn er soms nog meer al klaar? Misschien ben ik de enige die zit te tutten...Kortom, concentratie ontbrak alom....LOL. Maar het luistergedeelte ging wel lekker.
Terug wilde ik dit keer eindelijk eens langs het Rose Centre van het Museum of Natural History...en oh ja, dan kan ik meteen langs de Shake Shack voor cheese fries! Het was behoorlijk druk en vlak na mij ging de rij door tot buiten aan toe. Maar, het was het wachten weer waard, al moest ik inmiddels haasten om op tijd in het theater te zijn voor Suicide Inc.
In het Underground Theater, maar dan ook echt! We zaten op -4. Een heel klein theater, het leek een beetje klinisch bij binnenkomst, maar er werd leuk creatief met het decor omgegaan en de acteurs waren supergoed! Een enkele keer was een stuk tekst wat te langdradig, maar al met al kwam ik met kippenvel buiten.
Inmiddels was ik vlakbij Bryant Park, dus ik moest nog even naar mijn favoriete stekje in deze stad. En wat een heerlijk stekje is het nog steeds. Meteen een gevoel van thuiskomen. Ik heb een tijdje langs de ijsbaan zitten kijken naar al die schaatsende mensen...sommigen als kneuzen en velen ongelooflijk behendig. Heel veel zwarte jongens, ook, compleet met broeken waarvan het kruis op de knieën hangt (die mode hier, echt niet om aan te zien!). Ze zien er uit alsof ze uit het ghetto zijn gestapt, maar ze draaien een pirouette of ze al hun dagen niets anders doen. Zo prachtig om te zien. En dan allerlei Zuid-Amerikaanse toeristen die al schuifelend langs de rand hun rondje doen, voor het eerst op de ijzers.
Misschien was het de opening, vanavond, er mocht eigenlijk een half uur lang alleen recht vooruit (in een rondje, dan) geschaatst worden en het was superdruk. Maar wel onwijs leuk.
Als eerste aangekomen...
Zo, lekker in het hotel aangekomen na een vlotte reis...Met: city view...nou ja, gedeeltelijk dan toch...
Het bed, daar pas ik zeker 3 x in en een strijkplank staat er ook, dus kan ik eventueel het strijkwerk af maken waar ik vanmorgen geen zin meer in had...ahum...
Het is hier nu tegen negenen en ik heb absoluut geen zin meer om de stad in te gaan...nu ja, wel zin, maar geen puf...en dus lig ik uitgeteld vanaf mijn bed van het uitzicht te genieten.
Toen ik aankwam en naar buiten keek, zag ik een wasbeer over het dak hier tegenover lopen! Groot! Zeker het formaat van een middelgrote hond met flink veel vacht..Nou ja, zo gauw kon ik geen goede foto schieten, maar ik sluit er toch eentje bij...(Bri, we mogen 200 foto's plaatsen, zag ik,....ik weet niet of we halverwege weg kunnen halen voor anderen, maar dat zien we dan wel...
Het is heerlijk om hier weer te zijn. Toch wel eventjes wennen na zo'n week Japan, want daar lijkt het echt helemaal niet op....ineens vind ik het hier niet meer zo schoon...grinnik...nu ja, ben alleen nog maar in Queens geweest, en niet in de nette buurten....maar in Japan kon je van de vloer eten...hier ook, maar dan op een andere manier....
Nou, wereld, truste....morgen vroeg op voor de laatste studie-uurtjes en dan op naar de Lehman University in The Bronx....stoer klinkt dat, he?
Marian...
New York!
Welkom op ons reislog!
'Reis je met ons mee?'
Hoi,
We hebben een website gemaakt om alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis met je te delen.
Om de website te bekijken ga je naar: http://Bri en Mar in new york.reismee.nl
We sturen je een mailtje als we een nieuw verhaal of nieuwe foto's op de site hebben gezet. Mocht je dit niet willen dan kun je dit via de link onderin deze e-mail uitzetten.
We zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Groetjes,
Marian en Brigitta
New York!
Welkom op ons reislog!
'Reis je met ons mee?'
Hoi,
We hebben een website gemaakt om alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis met je te delen.
Om de website te bekijken ga je naar: http://bri-marian-in-newyork.reismee.nl
We sturen je een mailtje als we een nieuw verhaal of nieuwe foto's op de site hebben gezet. Mocht je dit niet willen dan kun je dit via de link onderin deze e-mail uitzetten.
We zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Groetjes,
Marian en Brigitta